همدردی و همدلی به کودک اجازه می دهد خود را جای دیگران بگذارد. به کودک توانایی درک دیدگاه یا موقعیت شخص دیگر و ارائه حمایت احساسی را می دهد. همدلی یعنی قدرت نزدیکی احساسی با کسی دیگر. همدردی یعنی احساس نگرانی برای کسی که غمگین یا نیازمند است. کودکان اصولی را برای «رفتار نوع دوستانه» و کمک به دیگری بدون توقع منفعتی عینی در عوض آن شکل می دهند. فرزندانی که قادرند خصلت های همدردی و همدلی را رشد دهند به صبوری و دلسوزی، درک نیازهای دیگران و کنترل بهتر خشم تمایل بیشتری دارند و احتمالا مهارت ها و روابط اجتماعی بهتری خواهند داشت. کودکانی که در تشخیص احساسات غیر کلامی دیگران پیش تر بوده اند هر چند بهره هوشی آن ها بیش از سایر دانش آموزان نباشد، ولی پر طرفدار و از نظر احساسی با ثبات ترند و در مدرسه خوب برنامه اجرا می کنند. کودکانی که فاقد این ویژگی ها هستند ممکن است بیشتر پرخاشگر باشند و در روابط اجتماعی خود بیشتر دچار مشکل شوند.بنابراین به دلیل اهمیت این موضوع در این جلسه ابتدا داستانی نقل گردید و دانش آموزان به تبادل نظر پرداخته و بعضی از آنها به بیان تجربیات خود پرداختند سپس فعالیت همدل های برنده را اجرا نمودند و به این نتیجه رسیدند که : همدردی و همدلی به ما اجازه می دهد خود را جای دیگران بگذاریم ، توانایی درک دیدگاه یا موقعیت شخص دیگر و همچنین ارائه حمایت احساسی یعنی قدرت نزدیکی احساسی با کسی دیگررا داشته باشیم.
